این نشریه تخصصی به بررسی استفاده از مالچ‌های نفتی در کنترل فرسایش بادی و آبی، حفظ رطوبت خاک، و بهبود پوشش گیاهی در مناطق خشک و نیمه‌خشک ایران می‌پردازد. در این مطالعه، روش‌های اجرای مالچ‌پاشی، اثرات کوتاه‌مدت و بلندمدت آن بر خصوصیات فیزیکی خاک، رشد پوشش گیاهی، و چالش‌های زیست‌محیطی مرتبط با این فناوری تحلیل شده‌اند. این نشریه تجربیات پروژه‌های میدانی را گردآوری کرده و پیشنهادهایی برای استفاده بهینه و پایدار از مالچ‌های نفتی در مدیریت اراضی ارائه می‌دهد.

این پایان‌نامه دکتری به بررسی روشی نوین برای افزایش بازده آبی در پروژه‌های جنگل‌کاری در مناطق نیمه‌خشک ایران می‌پردازد. در این تحقیق، با استفاده از پاشش آسفالت بر سطح خاک در میکروحوضه‌ها، میزان نفوذ آب به خاک کاهش یافته و آب باران به طور مؤثرتری برای آبیاری درختان جمع‌آوری می‌شود. نتایج نشان داد که این روش منجر به افزایش قابل توجهی در رشد ارتفاع، پوشش تاج، و قطر ساقه گونه‌های مختلف درختی شده است. اگرچه کارایی غشاء آسفالتی با گذر زمان کاهش می‌یابد، اما در دوره مؤثر خود موجب صرفه‌جویی چشمگیری در مصرف آب شده و به عنوان روشی مؤثر برای جنگل‌کاری بدون آبیاری در مناطق خشک پیشنهاد شده است.

این تحقیق به بررسی تأثیر روش‌های سطح‌پاشی و عمق‌پاشی مالچ‌های نفتی بر رشد گیاه چغندر قند می‌پردازد. در این مطالعه، اثرات مختلف ضخامت لایه‌های مالچ بر میزان سربرآوردن جوانه از خاک و رشد کلی گیاه بررسی شده است. نتایج نشان می‌دهد که میزان مالچ و نحوه اعمال آن می‌تواند تأثیر چشمگیری بر جوانه‌زنی و رشد چغندر قند داشته باشد. این پژوهش راهکارهایی را برای بهینه‌سازی استفاده از مالچ‌های نفتی در کشاورزی مناطق خشک و نیمه‌خشک ارائه می‌دهد.

این مطالعه به بررسی تأثیر مالچ‌پاشی نفتی بر خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک در مناطق بیابانی استان خوزستان پرداخته است. نتایج نشان داد که مالچ‌نفتی در کوتاه‌مدت باعث تغییرات معنی‌دار در دما، رطوبت، EC، pH و برخی عناصر غذایی خاک مانند پتاسیم و فسفر می‌شود. با گذشت زمان، این تغییرات به سمت بهبود کیفیت خاک و افزایش پوشش گیاهی پیش می‌روند. با این حال، نگرانی‌هایی درباره آلودگی نفتی و تجمع فلزات سنگین وجود دارد.

در فرآیند حفاری چاه‌های نفت، مقادیر قابل توجهی از گل حفاری و فرآورده‌های نفتی سنگین به‌عنوان پسماند باقی می‌مانند که می‌توانند موجب آلودگی شدید محیط زیست شوند. این مقاله با هدف کاهش این آلودگی‌ها، به بررسی امکان استفاده از نفت‌های دورریز به‌عنوان مالچ در تثبیت شن‌های روان می‌پردازد. استفاده از این مالچ‌ها علاوه بر کاهش آلودگی‌های زیست‌محیطی، می‌تواند در کاهش پدیده گرد و غبار و فرسایش بادی در مناطق بیابانی نیز مؤثر واقع شود. همچنین تحلیل اقتصادی طرح نشان می‌دهد که این روش می‌تواند به‌صرفه‌تر از سوزاندن یا دفن نفت‌های دورریز باشد. مقاله در نهایت راهکارهایی برای بازیافت پسماندهای نفتی و بهره‌برداری از آن‌ها در راستای حفاظت از محیط زیست ارائه می‌دهد.